Kangen (I Putu Agus Sutrarama)
Cahyan Purnama Kadasa ngalangin akasaning segara ring petengé punika. Jegég ayu sakadi paras Betari Ratih né turun ka mercapada makta bintang macanda ring gumuruh ombak pasisi Meulaboh, Daérah Istiméwa Acéh.
“Adi, bli rindu pesan kapining Adi.”
Sandia punika, suaran kidung Bramara Ngisep Sari ngumbara saking pangeras suarané ring pura. Miik dupa lan sekar ngulikubin buana, kija ja paliaté wantah anaké makamben maudeng né kacingak, makta canang, banten, maciri sampun rahinan ring gumi padésaan.
Gedé Landi tuun uli mobilné, laut gegéson menék undagan umahné.
“Pak Dé, ajak onyang mulih?”
“Yéh, Gedé…. Aa, Pak Dé malunan i tuni ngajak Mé Adéné, to adi-adiné durian, mara ja neked. Gedé uli hotél né busan?”
“Aa né Pak Dé, aget masi maan permisi busan uli atasané.”
“Dé, mara teka? Antianga to ajak Ayu di mrajan.”
Kénten baos Mé Adéné, ngranayang ipun gegéson ka mrajan. Raris medal saking jeroan, anak istri maparas ayu makenyem manis ring raganipun.
“Ayu….”
“Sayang, si kecil nakénin Bapak né uli tunian.”
Raos alus tis sané metu saking bibih tipis, makamiwah panyingakan sané ngucapang tresna satia tan pawates punika ngawinang Gedé Landi kangen manahné laut ngusap, ngecup sirah kurenanipuné punika. Naler i pianak sané kantun wénten ring belingan né sampun matuuh kutus bulan.
“Bapak driki sayang….”
Ring beten galang sundar Purnama Kedasa peteng nika, Gedé Landi lan kulawarga ngaturang sembah bakti.
Ujan krébék ring tengah lemengé punika sakadi nyiriang ibuk ati, sami pada tegang nyantosang pesunné Bapak Dokter saking ruang operasi bersalin.
“Pak, sapunapi somah miwah pianak tiang, Pak?” Gegéson Gedé Landi nyagjagin laut matakon indik kondisi kurenan miwah pianakné ring dokter sané wau san medal saking ruangan operasi.
“Anak Bapak istri, lahir slamet, nanging nunas ampura, niki wantah perjuangan berat. Tim dokter sampun ngutsaha maksimal, kémaon titiang nunas pangampura riantukan ibunné i anak nénten sida kaslametang.”
“Ayu….”
“Dé…! Landi…!”
“Éh, Wayan…. Ah ada apa Yan…?” Suara punika ngentenang Gedé Landi saking lamunanné.
“Yéh, raga né benehné matakon, ada apa né jeg dini kadidian, paling takonanga ngajak jéndral manajeré busan. Kenapa Yan?”
“Icang inget ngajak Ayu.”
“Dé, icang ngerti cai sayang ajak Ayu, tapi Ayu pasti menyayangkan yén kanti nepuk kondisi cai cara jani kakéné! Dé, inget perjuangan i raga kanti maan posisi melah buka jani kakéné. Inget né jani cai né wantah calon pengganti manajeré dini, uli mani kanti buin aminggu dadi masa ujian cainé, kaserahin tanggung jawab total ngoperasiang hotélé ené! Ditu lakar ngenah apaké cai mula pantes lakar kaanggon manajer utama! Eda kanti perjuangan né uli beten-beten sesajan ento dadi percuma.”
Gedé Landi wau ja neked di kos-kosanné sané tuah mapaekan sajan ngajak hotél tongosné ngrereh pangupa jiwa duang tiban niki. Inget ipun dinané benjang wantah dina otonanné Gék Ayu, pianak tunggalipun né kakalahin merantau ka Meulaboh saking duang tiban né pidan.
Kenyel, sepi lan rindu maadukan ring tangkahné, Gedé Landi nyadédéh di kursiné.
“Sayang, niki minum dumun toyané, wus nika wau masiram, laut sembahyang, hem….”
“Ayu….” Tan sida antuk nyambatang kangen, bagia pisan manahne nyingak paras nika, Ayu kurenanipun, sané jegég, manis makenyem ring sampingné maktaang ipun agelas toya putih.
Seger lega karasa toya punika, nanging sagétan kurenanipun sampun nénten wénten ring sampingné, Gedé Landi pesu uli kamarné, paling ngelunin, nanging tan ja wénten anak nyautin. Suaran ombak gumuruh ring pantai selatan, Landi malaib mrika. I rika ipun nyingak, nénten ja Ayu kurenanipun, kémaon anak alit, moglong pisan, parasné pateh pisan sakadi muanné Ayu kurenanné. Landi tangkejut.
“Gék… Ayu…?”
“Papah… pah….”
Gedé Landi enten uli ipianné, kari peteng, galahé ngenjek jam solas waktu Indonésia bagian barat. Ipun uning galah jam roras wénten penerbangan terakhir ka Dénpasar sané transit dumun ring Jakarta. Nanging neked ring bandara kabaosang tiket sami sampun telas maadol. Inget ipun rahina mangkin tuah rahina Natal turin liburan akhir pekan, minab samian pada liburan ka luar provinsi. Yéning enyak ngantosang, benjang ngedas lemahné wénten penerbangan ka Dénpasar. Ipun mutusang nginep ring air port.
Penerbanganipun mamarga becik, sané kapertama saking duang tiban ipun malih ngenjek natah Bali, ngirup hawa Bali. Galah nika jam dasa semeng ring Bali, wantah kirang langkung jam solas ipun pacang neked ring Tabanan.
Ring marginé ipun nyingak akéh anak-anaké magrudugan, sakadi gresiuh turin samian wénten ring ajeng télevisiné, sakadi wénten kajadian penting, nanging ngekoh atiné nakonin sopir taksiné sané siep cara bedogol uli tuni, buka liu ané kenehanga.
Neked I Gedé Landi di umah palekadanné, nénten ja bas liu melénan ngajak duang tiban i pidan, sajabaning entik-entikané né ngancan ngabetang, turin nguda ja suung mangmung, dija pada né lénan? Dingeh ipun ramé di mrajan, sakadi wénten anak ngamedalang upakara.
“Napi sampun kaotonin nika Gék Ayu…,” pinehné.
“Om Swastyastu…!” Gedé Landi macelep ka tengahing mrajan sané sampun kosek olih kulawarga lan para nyama. Né mangkin sami bengong, sami siep nyingak Gedé Landi.
“Bli Gdé…! Mé… Pa… Bli Gdé enu idup…!”
Cingakipun adinné I Ratih, laut I Mémé né nyagjagin, malekuk tur ngeling sigsigan. Sami nyamané maekin Gedé Landi.
Semeng nika wangsa Indonésia berduka, sawetara jam kutus liwat limolas menit pasisi kelod Acéh sami rata ngajak tanahé, grubug agung né kabaos Tsunami nika ngawinang akéh jatmané padem, wénten satak tali liunné sawané kaanyudang olih toya ageng segarané maadukan sareng benyah-benyahan wangunané. Hotél genahné Gedé Landi magaé tuah nyisaang tiang-tiangné kémanten, napi malih kos-kosanné tuah telah tan masisa. Timpalné Landi, I Wayan Putra slamet, diastun sami artanné ical, nanging samian para tamiu hotélné lan timpal-timpal kerjané padem maurug i rika.
“Dé…! Bapa, Mémé, Pak Dé ajak makejang dini engsek mara ningeh beritané ento.”
“Pak Dé, tiang ongkona mulih ngajak Ayu lan Gék.”
Né mangkin pianakné sampun sirep di sangkolanné.
“Gék, Bapak kangen ngajak Gék!”
Tan pasangkan pianakné punika makenyem.























Bajang Bunga (Mas Ruscitadéwi)

Sabilang matemu, ia setata makenyir, sakéwala tan ja seken kenyiré katuju kapining tiang. Kenyir anak luh banjang ento kaliwat dangsah, ten nyidayang tiang médaang. Di kénkéné ia makenyir tekén cicing-cicingé ané marurian di rurungé, di kénkéné ia makenyir tekén entik-entikané, di kénkéné ia ngejirin sabilang anak ané liwat di pempatané.
Tan ja kenyiré ento ané ngranayang tiang setata nletekin ia. Tan masih ulian kajegéganné. Yén alihin di goba ia tan ja bas jelék, sakéwala nénten masih nyidayang orahang jegég. Muané biasa-basa dogén, tingkahné ané tan biasa. Abesik cirin anak luh bajang ento ané setata ingetang titiang, ia setata ngaba lan nganggo bunga. Bokné kasumpangin bunga-bunga yadin ja ia tusing ka pura tur tusing ngigel, baongné masih kakalungin bunga. Ento ngawinang tiang nyambat ia Bajang Bunga. Lénan kén ento, Bajang Bunga totonan jemet gati mabersih-bersih. Dija ja tepukina ada leluu, jag duduka, jag jemaka tur kaentungang ka tongosné. Tingkah ento setata ngulgul ati, ané seken-seken mangunin patakon di atin tiangé, nyén sujatiné ia?
Dibi sanja, Bajang Bunga ngliwat di aepan umah tiangé. Cara biasané ia majalan sambil makenyir, bokné bek misi bunga. Tiang maan nolih akejep turin makenyir, satondén macelep ka umah, nimpalin timpal tiangé ané tumbén malali. Buin kesepné, timpal tiangé ané negak di léneng umah tiangé mageluran, ngaukin timpal lénan ané sedeng ada di metén.
“Hééh, Raka, Kaler, mai… ada nak buduh teka,” kéto timpal tiangé I Lanying makaukan. Magrudugan timpal-timpal tiangé pesu ka lénengé.
Tiang sing bas pedas nyén ané tepukina baan I Lanying. Dingeh tiang timpal-timpal tiangé suryak-suryak. Di kénkéné cara nyuryakin anak main sepak bola, di kénkéné cara nak ngandupin lan nagelin cicing, ramé sajan dingeh tiang.
Jeg sajan tiang sing madaya, ané suryakina lan andupina baan I Lanying, I Raka, lan I Kalér tuah anak luh bajang ané setata mabunga ento, ané adanin tiang Bajang Bunga.
Engsek asané keneh tianggé.
“Wih, da naké kétoanga, ia nak sing buduh,” tambakin tiang lan kedeng tiang katelu timpal tiangé ento. I Kalér, I Raka sada tengejut, I Lanying cara nak nglawan. Ia ngaba bata, limané kaenjuhin cara anak lakar matimpugan. Malaib tiang ka tongos Bajang Bungané ento, gelut tiang ia pang sing kanti kena bata. Ada telung lungan bata ané ngenén tiang. Tepuk tiang I Raka lan I Kalér ngisiang limanné I Laying ané matimpugan cara nak karauhan. Di subané I Lanying nengil mara lébang tiang gelutan liman tiangé ka Bajang Bunga ento.
Sing ada raos ané pesu uli bibih Bajang Bunga ento. Tiang masih sing pedas nepukin kenyiranné. Depang tiang ia magedi. Di subané liwat di pempatané mara galang asané keneh tiangé.
Adéng-adéng balin tiang gidat tiangé, ada getih ngecir ditu. Becat tiang malaib ngumbahin getih ento, tur ngubadin.
I Kalér, I Raka, lan I Lanying milu nututin tiang ka umah betén. Muan I Lanyingé kembang lepis. Kéto masi I Kalér lan I Raka, kateluné mirib marasa pelih suba ngranayang tiang matatu.
“Dé…,” alon I Raka nyumunin mamunyi.
“Sing kénkén, sing kénkén, engsapang suba, tuah matatu bedik, sing kénkén….,” maluin tiang ngraos sambil kedék. Tiang sing nyak timpal-timpal SMA tiangé ento sanget nyesel raga. Tiang sing nyak mayegan ajak timpal-timpal tiangé ané mara matemu di subané dasa tiban mapalasan.
“Yéh né minum téhé malu, béh kanti suba émbon,” gratah tiang ngorahin.
Jag cara robot katelu timpal tiangé totonan nginum téh ané uli tuni sediang tiang. Amenit, duang menit kanti limang menit sing ada ané ngraos, sing ada ané makrisikan. Tiang masih marasa sing bisa nyumunin ngraos.
“Dé, caran tiangé anak luh totonan anak buduh,” kéto I Kaler nyumunin mamunyi.
Tiang nengil, milu ngimun téh.
“Caran tiangé ia mula buduh, man sing buduh dadi juari mapanganggo kéto, nganggo bunga bek tur makalung bunga,” jani I Raka ané mamunyi.
“Ampura Dé, sing ada keneh tiangé nyengkalén déwék Madéné, berek bani kiting, bani gondong, tiang nak nimpug nak buduh totonan, tiang sing nepukin Madé ada ditu,” alon lan seken I Lanying ngraos.
Tiang manggutan.
“Da to ingetanga, mai ensapang, kadén raga mabuaka uli pidan kal matemu,” kéto abet tiangé sambil makenyir.
I Raka manggutan. I Kaler lan I Lanying nengil.
“Kéwala Dé, Madé harus percaya jak tiang, jlema totonan nak mula nak buduh,” I Kalér nyekenang.
“ Aa Dé, Madé harus pastika, man sing kéto nguda tiang nimpug timpal, nguda tiang nimpug nak seger. To mula nak buduh Dé, buduh sajan Dé,” sayan ngerasan munyiné I Lanying.
“Saja Dé, to nak mula nak buduh, pang sing ulian nak buduh totonan ngranang pasuwitran ragané ané suba makelo pegat,” jani I Raka ané mamunyi sambilanga bangun uli kursiné.
Bayun tianggé ané uli tuni prasida tegtegan tiang, saget nagih makeplug nigehang raos-raos timpal-timpal tiangé.
“Raka, Kalér, lan Lanying, kéné nah. Tiang sing ja pastika nawang, apa anak luh totonan saja buduh apa tusing. Sakéwala ané tawang tiang, anak luh totonan sing ada ngulgul déwék ragané, ané seken tawang tiang tuah Raka, Kalér, lan Lanying ane ngulgul ia. Man jani tiang nakonang, man kéto unduké, nyén ané sujatine buduh?” keras tiang mamunyi. Rasayang tiang matan tiangé panes, ulun atin tiangé kebus, ubun-ubun tiangé maluab. Rasané sing nyidaang tiang ngampet pedih tiangé buin.
Raka, Kalér, lan Lanying maancitan. Tusing ngorang apa-apa, katelu timpal tiangé magedi. Munyin mobilné maguer, nyihnayang gedeg basang anak ané negakin. Nengneng tiang kanti mobil méwahé ento ilang di péngkolan pempatanné.
Di matan tiangé marawat semuné I Kalér ané soléh nganengneng ragan tiangé, sambilanga ngrimik.
“Ulian nak buduh totonan, cai megatang timpal,” kéto abetné.
Tiang nengil, seken-seken ngresepang munyin I Kalér ento. Di subané macelep ka umahné, buin tiang negak negtegang bayu. Ngiget-ngigetang awak, apa ané sujatiné suba orang tiang, ané ngranang timpal-timpal tiangé magedi pedih.
“Apaké saja ulian Bajang Bunga totonan tiang las pegat matimpal?” patakon-patakon ento setata ngebekin tangkah tiangé, tur nganter ka ipian.
Ngadas lemah tiang bangun. Gelas-gelas lad téh ané nyiriang taén ada tamiu enu makacakan di duur méjané. Tumbén sajan tiang bangun das lemah gedé. Iseng tiang pesu, dingehang tiang ada munyi kerék-kerék anak nyampat di jalané. Pedasin tiang, tepukin tiang anak bajang ané setata mabunga ento nyampat salantang jalan sambilanga magending. Edot sajan tiang kedék nyambat sara ia, sakéwala ia ngancan ngejohan.
Buin kenjepné, tepukin tiang anak muani mapanggo uék malihin tong sampah, ngorék-ngorék ngalih dedaaran. Bakatanga sisan roti, ajenga, nyantep sajan cingak tiang anaké ento ngajeng. Di subané suud ngajeng majalan ia, maekin tongos tiangé. Negak ia di leneng sisi besikan, bekelné ané abana kagagah, buin ia madaar. Japi ja tiang tepukina di leneng buin besikan, ia sing ja ngudiang, ia kedék akejep suud kéto magedi.
Sanjané sanget ada tepukin tiang anak muani lénan ané cara anak buduh di balé banjar di aep umah tiangé, ia ngidupang tipi. Dingehang tiang ia ngalih siaran berita. Buin kenjepné, tepukin tiang truna-truna banjaré teka pada ngaba arak. Sambilang nginem arak, sakabesik trunané ento nganti-nganti kanal tipiné. Munyin tipiné sayan ngedénan. Munyin truna-trunané ané magarang tipi masih sayan ngerasan. Dingehang tiang bedég lan sakancan pakakas ané ada di bajar katepak. Ngancan peteng ngancan ramé. Inguh masih tiang ningehang. Milu tiang nyetél tipi. Di tipiné, kasiarang berita unduk kantor-kantor ané katunjel sangkaning kalah Pilkada. Bengong tiang ngatonang. Inget tiang tekén I Kalér, I Raka, I Lanying, Bajang Bunga, lan anaké ané kocap buduh totonan.
“Anak buduh tuah anak nyengkalén nak lén, ané ngadug-adug, lan ngusak-usik. Rasané jani liunan anak ané buka kéto, man liunan anak buduh, sinah ané sing buduh ané kaucap buduh.”
Nyingakin truna-trunané di banjar, nyingakin anak buduh ané iteh padidi, mara kresep baan tiang. Jani mara pedas baan tiang dija tongos tiangé, dija tongos timpal-timpal tiangé, lan dija tongos Bajang Bunga totonan.
Sabilang matemu, ia setata makenyir, sakéwala tan ja seken kenyiré katuju kapining tiang. Kenyir anak luh banjang ento kaliwat dangsah, ten nyidayang tiang médaang. Di kénkéné ia makenyir tekén cicing-cicingé ané marurian di rurungé, di kénkéné ia makenyir tekén entik-entikané, di kénkéné ia ngejirin sabilang anak ané liwat di pempatané.
Tan ja kenyiré ento ané ngranayang tiang setata nletekin ia. Tan masih ulian kajegéganné. Yén alihin di goba ia tan ja bas jelék, sakéwala nénten masih nyidayang orahang jegég. Muané biasa-basa dogén, tingkahné ané tan biasa. Abesik cirin anak luh bajang ento ané setata ingetang titiang, ia setata ngaba lan nganggo bunga. Bokné kasumpangin bunga-bunga yadin ja ia tusing ka pura tur tusing ngigel, baongné masih kakalungin bunga. Ento ngawinang tiang nyambat ia Bajang Bunga. Lénan kén ento, Bajang Bunga totonan jemet gati mabersih-bersih. Dija ja tepukina ada leluu, jag duduka, jag jemaka tur kaentungang ka tongosné. Tingkah ento setata ngulgul ati, ané seken-seken mangunin patakon di atin tiangé, nyén sujatiné ia?
Dibi sanja, Bajang Bunga ngliwat di aepan umah tiangé. Cara biasané ia majalan sambil makenyir, bokné bek misi bunga. Tiang maan nolih akejep turin makenyir, satondén macelep ka umah, nimpalin timpal tiangé ané tumbén malali. Buin kesepné, timpal tiangé ané negak di léneng umah tiangé mageluran, ngaukin timpal lénan ané sedeng ada di metén.
“Hééh, Raka, Kaler, mai… ada nak buduh teka,” kéto timpal tiangé I Lanying makaukan. Magrudugan timpal-timpal tiangé pesu ka lénengé.
Tiang sing bas pedas nyén ané tepukina baan I Lanying. Dingeh tiang timpal-timpal tiangé suryak-suryak. Di kénkéné cara nyuryakin anak main sepak bola, di kénkéné cara nak ngandupin lan nagelin cicing, ramé sajan dingeh tiang.
Jeg sajan tiang sing madaya, ané suryakina lan andupina baan I Lanying, I Raka, lan I Kalér tuah anak luh bajang ané setata mabunga ento, ané adanin tiang Bajang Bunga.
Engsek asané keneh tianggé.
“Wih, da naké kétoanga, ia nak sing buduh,” tambakin tiang lan kedeng tiang katelu timpal tiangé ento. I Kalér, I Raka sada tengejut, I Lanying cara nak nglawan. Ia ngaba bata, limané kaenjuhin cara anak lakar matimpugan. Malaib tiang ka tongos Bajang Bungané ento, gelut tiang ia pang sing kanti kena bata. Ada telung lungan bata ané ngenén tiang. Tepuk tiang I Raka lan I Kalér ngisiang limanné I Laying ané matimpugan cara nak karauhan. Di subané I Lanying nengil mara lébang tiang gelutan liman tiangé ka Bajang Bunga ento.
Sing ada raos ané pesu uli bibih Bajang Bunga ento. Tiang masih sing pedas nepukin kenyiranné. Depang tiang ia magedi. Di subané liwat di pempatané mara galang asané keneh tiangé.
Adéng-adéng balin tiang gidat tiangé, ada getih ngecir ditu. Becat tiang malaib ngumbahin getih ento, tur ngubadin.
I Kalér, I Raka, lan I Lanying milu nututin tiang ka umah betén. Muan I Lanyingé kembang lepis. Kéto masi I Kalér lan I Raka, kateluné mirib marasa pelih suba ngranayang tiang matatu.
“Dé…,” alon I Raka nyumunin mamunyi.
“Sing kénkén, sing kénkén, engsapang suba, tuah matatu bedik, sing kénkén….,” maluin tiang ngraos sambil kedék. Tiang sing nyak timpal-timpal SMA tiangé ento sanget nyesel raga. Tiang sing nyak mayegan ajak timpal-timpal tiangé ané mara matemu di subané dasa tiban mapalasan.
“Yéh né minum téhé malu, béh kanti suba émbon,” gratah tiang ngorahin.
Jag cara robot katelu timpal tiangé totonan nginum téh ané uli tuni sediang tiang. Amenit, duang menit kanti limang menit sing ada ané ngraos, sing ada ané makrisikan. Tiang masih marasa sing bisa nyumunin ngraos.
“Dé, caran tiangé anak luh totonan anak buduh,” kéto I Kaler nyumunin mamunyi.
Tiang nengil, milu ngimun téh.
“Caran tiangé ia mula buduh, man sing buduh dadi juari mapanganggo kéto, nganggo bunga bek tur makalung bunga,” jani I Raka ané mamunyi.
“Ampura Dé, sing ada keneh tiangé nyengkalén déwék Madéné, berek bani kiting, bani gondong, tiang nak nimpug nak buduh totonan, tiang sing nepukin Madé ada ditu,” alon lan seken I Lanying ngraos.
Tiang manggutan.
“Da to ingetanga, mai ensapang, kadén raga mabuaka uli pidan kal matemu,” kéto abet tiangé sambil makenyir.
I Raka manggutan. I Kaler lan I Lanying nengil.
“Kéwala Dé, Madé harus percaya jak tiang, jlema totonan nak mula nak buduh,” I Kalér nyekenang.
“ Aa Dé, Madé harus pastika, man sing kéto nguda tiang nimpug timpal, nguda tiang nimpug nak seger. To mula nak buduh Dé, buduh sajan Dé,” sayan ngerasan munyiné I Lanying.
“Saja Dé, to nak mula nak buduh, pang sing ulian nak buduh totonan ngranang pasuwitran ragané ané suba makelo pegat,” jani I Raka ané mamunyi sambilanga bangun uli kursiné.
Bayun tianggé ané uli tuni prasida tegtegan tiang, saget nagih makeplug nigehang raos-raos timpal-timpal tiangé.
“Raka, Kalér, lan Lanying, kéné nah. Tiang sing ja pastika nawang, apa anak luh totonan saja buduh apa tusing. Sakéwala ané tawang tiang, anak luh totonan sing ada ngulgul déwék ragané, ané seken tawang tiang tuah Raka, Kalér, lan Lanying ane ngulgul ia. Man jani tiang nakonang, man kéto unduké, nyén ané sujatine buduh?” keras tiang mamunyi. Rasayang tiang matan tiangé panes, ulun atin tiangé kebus, ubun-ubun tiangé maluab. Rasané sing nyidaang tiang ngampet pedih tiangé buin.
Raka, Kalér, lan Lanying maancitan. Tusing ngorang apa-apa, katelu timpal tiangé magedi. Munyin mobilné maguer, nyihnayang gedeg basang anak ané negakin. Nengneng tiang kanti mobil méwahé ento ilang di péngkolan pempatanné.
Di matan tiangé marawat semuné I Kalér ané soléh nganengneng ragan tiangé, sambilanga ngrimik.
“Ulian nak buduh totonan, cai megatang timpal,” kéto abetné.
Tiang nengil, seken-seken ngresepang munyin I Kalér ento. Di subané macelep ka umahné, buin tiang negak negtegang bayu. Ngiget-ngigetang awak, apa ané sujatiné suba orang tiang, ané ngranang timpal-timpal tiangé magedi pedih.
“Apaké saja ulian Bajang Bunga totonan tiang las pegat matimpal?” patakon-patakon ento setata ngebekin tangkah tiangé, tur nganter ka ipian.
Ngadas lemah tiang bangun. Gelas-gelas lad téh ané nyiriang taén ada tamiu enu makacakan di duur méjané. Tumbén sajan tiang bangun das lemah gedé. Iseng tiang pesu, dingehang tiang ada munyi kerék-kerék anak nyampat di jalané. Pedasin tiang, tepukin tiang anak bajang ané setata mabunga ento nyampat salantang jalan sambilanga magending. Edot sajan tiang kedék nyambat sara ia, sakéwala ia ngancan ngejohan.
Buin kenjepné, tepukin tiang anak muani mapanggo uék malihin tong sampah, ngorék-ngorék ngalih dedaaran. Bakatanga sisan roti, ajenga, nyantep sajan cingak tiang anaké ento ngajeng. Di subané suud ngajeng majalan ia, maekin tongos tiangé. Negak ia di leneng sisi besikan, bekelné ané abana kagagah, buin ia madaar. Japi ja tiang tepukina di leneng buin besikan, ia sing ja ngudiang, ia kedék akejep suud kéto magedi.
Sanjané sanget ada tepukin tiang anak muani lénan ané cara anak buduh di balé banjar di aep umah tiangé, ia ngidupang tipi. Dingehang tiang ia ngalih siaran berita. Buin kenjepné, tepukin tiang truna-truna banjaré teka pada ngaba arak. Sambilang nginem arak, sakabesik trunané ento nganti-nganti kanal tipiné. Munyin tipiné sayan ngedénan. Munyin truna-trunané ané magarang tipi masih sayan ngerasan. Dingehang tiang bedég lan sakancan pakakas ané ada di bajar katepak. Ngancan peteng ngancan ramé. Inguh masih tiang ningehang. Milu tiang nyetél tipi. Di tipiné, kasiarang berita unduk kantor-kantor ané katunjel sangkaning kalah Pilkada. Bengong tiang ngatonang. Inget tiang tekén I Kalér, I Raka, I Lanying, Bajang Bunga, lan anaké ané kocap buduh totonan.
“Anak buduh tuah anak nyengkalén nak lén, ané ngadug-adug, lan ngusak-usik. Rasané jani liunan anak ané buka kéto, man liunan anak buduh, sinah ané sing buduh ané kaucap buduh.”
Nyingakin truna-trunané di banjar, nyingakin anak buduh ané iteh padidi, mara kresep baan tiang. Jani mara pedas baan tiang dija tongos tiangé, dija tongos timpal-timpal tiangé, lan dija tongos Bajang Bunga totonan.

FACEBOOK COMMENTS